25.6.11

How to

Πριν μερικά χρόνια πήρα ένα ασύρματο τηλέφωνο. Μετά τη μετακόμιση δε λειτουργούσε τόσο καλά (δεν άκουγα αρκετά δυνατά το συνομιλητή μου κι ας είχα την ένταση τέρμα). Μέχρι που σταμάτησε να λειτουργεί.

Πώς φτιάχτηκε?

Μα είναι απλό! το κοπάνησα μια δυο φορές πάνω στα διπλανά βιβλία.
Και λειτουργεί άψογα! καλύτερα από πριν!
Τί τεχνικοί και βλακείες.....

22.6.11

Athens by night

Φώτο από το διάστημα, by Paolo Nespoli
Σβήστε κανά φως ρε παιδιά, έχουμε κρίση

20.6.11

A lesbian ...story

Photobucket

Aυτό εδω αγαπητέ αναγνώστη αν το βλέπεις και δεν αντιλαμβάνεσαι τι είναι ,σε ενημερώνω οτι χρησιμοποιήθηκε σε πασιγνωστο χωρουμ ως υπογραφή μου ,την περιοδο που ημουν μελος εκεί.Αν το εχεις ξαναδει σιγουρα ήσουν μελος και εσύ ,αλλα πιθανότατα δεν γνωριζεις την ιστορία που κουβαλάει.
Στο εν λόγω χωρουμ λοιπόν ,υπήρξε μια περίοδος που διοργανώνονταν πολλες εκδηλώσεις για τα μέλη σε ενα μαγαζι στο Μικρολίμανο ,οπου μας είχε παραχωρηθει ο τελευταιος οροφος του κτηρίου και καναμε τα παρτυ μας.
Φύσει και θέσει κοινωνικότατο παιδί εντρύφησα λίγο μετα την εγγραφή μου στην ομάδα αυτων που οργανωναν τις εκδηλώσεις και πολύ σύντομα ανέλαβα και να παιζω μουσική σε κάποιες εξ αυτών.
Μετα απο κάθε εκδήλωση ανοιγε ο πρωτος αποχωρησας απο την συγκέντρωση ενα τοπίκιο όπου εγραφε τα συνηθη γλειώδη(ηταν φανταστικα ,περασα τελεια και άλλα τετοια) ,στο οποιο οι περισσότεροι την επόμενη μερα(οταν ειχαμε συνελθει δλδ απο τα πιωματα) μπαίναμε και συνεχίζαμε το νήμα .
Μόνιμο παραπονο μου ηταν πως σπανίως αυτο το χριστιανο που ηταν σκυμμένος πανω απο το λαπτοπ και εξυπηρετούσε ολα τα γουστα των συμμετεχόντων κάποιοι τον ευχαριστούσαν ή του αφιερώναν δυο λόγια(οχι πως με πολυενοιαζε-δεν ειμαι ψωνιο ,να γουσταρω να με χειροκροτανε- αλλα ήθελα να το ακουω που και που).
Σε μια κουβέντα με τον εναν εκ της συντροφιας εκφραζω το παραπονο μου και μου απανταει πως ειναι λογικό τα μέλη να ενδιαφερονται για αυτους που κάνουν ντόρο με τις πραξεις τους στο χωρουμ και να τους εχουν στο επικεντρο στο παρτυ και στα σχολια μετα(η αληθεια ηταν πως ημουν λιγακι χαμηλων τονων και δεν προβαλα προς τα εξω οση δουλεια εκανα) .Αν μου είπε εκανα και εγω κάτι που θα τραβούσε την προσοχη καποια στιγμη θα με προσεχαν και μετα θα ηταν θεμα συνηθειας και τακτ να λενε μια καλη κουβεντα.
Ωραια ,σκέφτηκα αλλα τι να κάνω ;
Να φτιαξω μια υπογραφη που θα τραβήξει την προσοχη ,σκεφτηκα!
Και κατέφυγα στο μυαλο του σπιτιου ,το γνωστο Κορίτσι ,το οποιο αφου με βομβαρδισε με ενα σωρο ιδεες ,απογοητευτηκε  γιατι δε με συγκινουσε τίποτα.
Την επόμενη στην δουλειά ακουω την ατακα αυτη απο εναν αποθηκάριο.
Αυτό ηταν!
Τηλεφωνο στο Κορίτσι ,του δινω λευκη επιταγη δημιουργιας και αναμενω το αποτέλεσμα.
Το οποιο και χρησιμοποιήθηκε και έκανε την αισθηση του!
Στην επομενη συνάντηση των μελων ,πολλοι χρηστες θέλαν να γνωρίσουν αυτον με την ιδιαιτερη υπογραφή -που συμπτωματικα επαιξε και παλι μουσικη εκεινο το βραδυ.
Όταν ηρθε η ωρα να αναλάβω καθηκοντα,ενα απο τα πειραχτηρια της παρεας ,πηρε το μικροφωνο(υπηρχε για ανακοινωσεις γιατι δεν ακουγομασταν αλλιως )και ανακοίνωσε ότι "η λεσβια " ηταν ετοιμη να τους κανει να χυσουν ......πολυ ιδρωτα(απο το χορο-αυτο το παρελειψε!)
Περιττο να σου πω το γελιο οτι ακούστηκε μεχρι το Δελφιναριο .
Δε θυμάμαι ποσοι περασαν και με χαιρετήσαν οχι με το ονομα μου αλλά οπως με εχει συστησει ο φίλος .(Πόσα "καλη συνεχεια λεσβια μου", ακουσα εκείνο το βραδυ;)
Και στα σχολια μετα ,οι πάμπολλες ευχαριστιες είχαν πρωτα το λεσβια και σε παρενθεση το ονομα μου στην κοινοτητα.
Ο στοχος είχε επιτευχθει και η υπογραφή αντικατασταθηκε με μια "σεμνότερη".Στα μέλη πήρε λίγος καιρος να συνηθίσουν να με αποκαλουν οταν θελαν να μου κάνουν ενα κομπλιμεντο με το ονομα μου ,αλλά σήμερα που για κάποιο λόγο επανήλθαν ολα αυτα εκείνων των ημερών ,εψαξα στο πισι μου και την ξεθαψα την υπογραφή.
Με το κλεισιμο της σελίδας και το τελος των εκδηλώσεων δεν ξανασχολήθηκα με κάτι αναλογο.
Νομίζω οτι ηταν ευλογια που βρεθήκαμε ολοι αυτοι οι ανθρωποι τοτε σε εκεινο το μερος και αφήσαμε στην σκληρο δισκο αρκετού κόσμου μνήμες απο εκείνες τις εκδηλώσεις.
Στον δικό μου σκληρο δισκο(oχι στο μυαλο ,στο κανονικο εννοω) βρίσκονται 4 βιντεο και 2.600 φωτογραφιες απο εκεινα τα events.Εξ οσων γνωρίζω υπαρχουν αρκετοι που εχουν κρατησει κομματια και στους δικους τους υπολογιστες-οι περισσότεροι πιθανολογω οτι τα εχουν σβησει....

Εχω ομως να δηλώσω υπευθύνως, πως πέρα απο ολα αυτα η υπογραφή αυτη φανερώνει την σεξουαλικη ταυτοτητα της γυναικειας μου πλευρας -και αυτη γουσταρει(οπως και η ανδρικη )γυναικες!!!

Θράκα

Τάκα τάκα τάκα
μπήκε το χταπόδι
μες στη θράκα.

14.6.11

Αυτοκριτική

Εντάξει. Ας αυτοαποκαλούμαστε nuts. Απαραίτητη προϋπόθεση, όμως, είναι η αναγνώριση και υπόκλιση μπροστά στους πραγματικά μουρλούς, στην επιτομή της τρέλας, στην προσωποποίηση του παρανοϊκού χιούμορ.

Ας υποκλιθούμε μπροστά στους Monty Python.

Αν θέλετε αποδείξεις, δείτε το πιο σουρεαλιστικό, παρανοϊκό, ενοχλητικό και συνάμα αστείο video που θα δείτε φέτος (τουλάχιστον) και παραδεχτείτε οικτρή ήττα.





Find The Fish από το The Meaning Of Life

12.6.11

Πώς σκέφτονται οι άνδρες


Έτσι ακριβώς σκεφτόμαστε. Απλά και κατανοητά. Χωρίς μπερδέματα και πιθανότητες παρεξηγήσεων!

11.6.11

Αγανακτισμένος!

8.6.11

Πώς έληξε άδοξα ο πρώτος μου έρωτας

Εγώ που με βλέπετε, ή μάλλον που με διαβάζετε, μικρή ήμουν αγοροκόριτσο (ίσως κάτι έχει ξεμείνει και ως τα σήμερα). Έπιανα εύκολα φιλίες με αγόρια, με διάλεγαν στην ομάδα του μπάσκετ ή του ποδοσφαίρου, ακολουθούσα άνετα στις ποδηλατοβόλτες στα κατσάβραχα και γύρναγα σπίτι μες στις σκόνες.
Ίσως και να μην είναι τυχαίο ότι ο πρώτος φίλος που έκανα μόνη μου ήταν αγόρι (και στο προνήπιο παρακαλώ! Και ναι, μιλάμε ακόμα!). Είχα λοιπόν μια παράξενη σχέση με το άλλο φύλο, προτιμούσα να παίζουμε μπάλα ή κρυφτοκυνηγητό από το να κάθομαι να μελαγχολώ για το αν αρέσω στον χ ή τον ψ. Είχα αποφασίσει ότι είμαι μικρή για να με ενδιαφέρει να γκομενίζω, ή να χαλιέμαι από τις ζήλειες ή την αδιαφορία του άλλου φύλου (έχοντας και σαν παράδειγμα τις φίλες μου που βασανίζονταν).
Έλα όμως που κάποια στιγμή ξύπνησε η γυναίκα μέσα μου (που μάλλον κοιμόταν βαριά χοχοχο) και άρχισε να μου αρέσει ένας συμμαθητής.... Και σας λέω, είχα όλα τα συμπτώματα! Πεταλούδες, ανυπομονησία, πρόσεχα την εμφάνισή μου, αναρωτιόμουν αν με πρόσεχε κλπ κλπ κλπ. Δεν επεδίωκα τίποτα παραπάνω, ίσως όλη αυτή η αναμονή να ήταν αυτό που χρειαζόμουν τελικά, δεν ξέρω.
Ωσπου μια μέρα ήρθαν τα γενέθλιά μου....

Και ήρθε κι εκείνος σπίτι μου που είχαμε μαζευτεί συμμαθητές και φίλοι.

Και μου έφερε το δώρο μου (μεγάλη παρένθεση: δε με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τα δώρα, όταν όμως μου κάνουν ένα δώρο θέλω να νιώθω ότι ο άλλος με σκέφτηκε για να το διαλέξει)

Το οποίο και άνοιξα:

Ήταν ένα cd του Τριαντάφυλλου!!!!!!(που όχι Τριαντάφυλλο, ούτε Βίσση και Βανδή στα πάνω τους δεν άκουγα - νο οφένς αη χόουπ)

Αυτό το cd λοιπόν σκότωσε άδοξα τον πρώτο έρωτά μου.

Μπορεί η πειρατεία να σκοτώνει τη μουσική, αλλά και η μουσική σκοτώνει τον έρωτα μερικές φορές!

Eισαι ένας απο εμας...

Το παλλουκάρι στο βίδεον ανήκει στην μεγάλη παρέα των  "άμπαλων-μουρλών- ο θεος να  μας πει τι καλο εχει πάνω του" ,και νομίζω ότι δικαιωματικα ο σύλλογος οφείλει να τον ανακυρήξει ως επίτιμο πρόεδρο !!!


7.6.11

Εγώ και ο υπέροχος εαυτός μου!

Είναι ένα όμορφο πρωινό... όχι μεσημέρι ήταν... όχι.. πρωί... ή μήπως κάτι στην μέση... Κάτσε μισό να δω το μέιλ τί ώρα ήρθε....

Όλα λάθος.... Ώρα δεν θυμάμαι γιατί τελικά ήταν σχόλιο που ήρθε κι έσκασε.. Η Coula απαντάει σε ένα σχόλιο απειλώντας με ότι για να δεχτεί την πρόσκληση σε ένα άλλο blog θα πρέπει κι εγώ να δεχτώ να πάω σε ένα Πανηγύρι! Δεν βαριέσαι λέω... Ας πάω... Για τα πανηγύρια είμαστε.... 

Έλα όμως που δεν μου έλεγε ώρα και μέρος... Πώς σκατά θα πάω στο Πανηγύρι λοιπόν? Δεν δίνω και πολύ σημασία εκείνη την στιγμή γιατί έψαχνα απελπισμένα να βρω κάποια δουλειά να κάνω, γιατί τα αφεντικά ψάχνουν απελπισμένα δικαιολογία να μας διώξουν! Το βράδυ (είναι σίγουρο ότι ήταν βράδυ) ήρθε μέιλ με μια πρόσκληση για ένα blog! Το Πανηγύρι των Μουρλών λέγεται! Εδώ είμαστε λέω! Τσάμπα το άγχος μου ότι θα τρέχω στα Πανηγύρια! Προσπερνάω διακριτικά το γεγονός ότι με θεωρεί Μουρλή η Coula (μια χαρά παιδί είμαι) και αποδέχομαι την πρόσκληση!

Να' μαι κι εγώ λοιπόν εδώ! Χέστηκες το ξέρω, όμως δεν μπορούσα να μην παρουσιάσω τον υπερτέλειο εαυτό μου! Για να καταλάβεις πόσο υπέροχη είμαι.... Κάνω παρέα μόνο με τον εαυτό μου, τα βρίσκουμε στα πάντα! Μπορώ και του μιλάω για τα πάντα, ποτέ δεν φέρνει αντιρρήσεις και αυτό γιατί όχι γιατί είναι κανά χάπατο αλλά γιατί είμαι σωστή σε όλα! Το βασικότερο... γνωρίζω τα προτερήματα μου, γνωρίζω και τα ελαττώματα μου! Αχα! Τί νόμιζες? Ότι είμαι καμιά ψωνάρα! Τα ξέρω όλα πολύ καλά! Τα προτερήματα μου πολλά, ελαττώματα δεν έχω! Μην βιαστείς να μην πείς κακιά κουβέντα! Αν, λέω ΑΝ είχα ελαττώματα, θα τα έλεγα χωρίς φόβο και πάθος! Εγώ φταίω δηλαδή που δεν έχω??? 

Σε έπρηξα το ξέρω... Φεύγω! Γειά!

(πφφφ... Μόλις είδα στην προεπισκόπηση την φράση "Μουρλιές απο....." και εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω....)

6.6.11

Αν μου πεοτρέπεις

Είναι ρε παιδί μου μερικές φορές που λες: πο ρε πούστη, ακόμα και οι μαλακίες χρειάζονται! Δεν ξέρω τι έχω πάθει σήμερα και τα γράφω όλα λάθος, σαν να τρέμουν τα δαχτύλια μου, σαν να μην επικοινωνεί σωστά ο εγκέφαλος με τα χέρια, έχω κάψει φλάτζα, ξέρω γω.

Έκανα τσάτιν που λέτε προ ολίγου και ήθελα να γράψω "αν μου επιτρέπεις" και έγραψα "αν μου πεοτρέπεις". Το κοντρόλ με ενημέρωσε ότι τρέπω σημαίνει στρέφω, κουνάω. Δάκτυλα λανθάνοντα την αλήθεια λέγουν? Δεν ξέρω! Δεν το συνεχίζω γιατί θα γίνω πρόστυχος και δεν τα κάνω εγώ αυτά.

Αλλά το "πεοτρέπεις" με έριξε στα πατώματα, ακόμα γελάω. Γαμώ το στανιό μου, ώρες ώρες λέω ωραία... και τα λέω καταλάθος! Πάλι καλά που δεν μιλούσα με καμια θεούσα δηλαδή να αρχίσει τους εξορκισμούς!

Τώρα έτσι εδώ που σας τα λέω δεν ακούγεται και πολύ αστείο, αλλά όταν το είπα ήταν! Αν δεν γελάσατε σας πεοτρέπω να με βρίσετε!


5.6.11

Βαριέται ο Άνεργος ?

Συζητούν ο Γιωργάκης (που κακώς τον μάθαμε στα υποκοριστικά) με τον Παπακωνσταντίνου για τους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα:

Παπακωνσταντίνου: Πρόεδρε τι θα γίνει με τους Αγανακτισμένους; Πάνε τόσες μέρες που δεν το κουνάνε ρούπι από το Σύνταγμα!

Γιωργάκης: Έλα μωρέ, δε βαριέσαι; Θα περάσουν λίγες μέρες, θα βαρεθούν και θα επιστρέψουν στις δουλειές τους.

Παπακωνσταντίνου: Πρόεδρε, ποιες δουλειές; Οι περισσότεροι είναι Άνεργοι.

ΥΓ Να μια πικρή αλήθεια που την διαβάσαμε στον Τύπο, σε μορφή κόμικ.

4.6.11

Κάποιος μας δουλεύει

Πρωί Παρασκευής. Ο ήλιος καίει ψηλά στον ουρανό! Ιδρώνεις, ξεϊδρώνεις. Πας στο περίπτερο παίρνεις ένα μπουκαλάκι κρύο νερό και δροσίζεις τη καταπιόνα σου! Γυρνάς στο σπίτι μετά από μια κουραστική μέρα. Κάνεις ένα ντουζάκι για να έρθεις στα ίσια σου. Έχεις ήδη αποφασίσει πως θα πας το ίδιο κιόλας μεσημεράκι για μπάνιο στη πιο κοντινή θάλασσα. Ξαπλώνεις, να πάρεις έναν υπνάκο και να ξεκουράσεις το ταλαίπωρο κορμί σου. Κι όταν ξυπνάς ορεξάτος για καλοκαιρινές εξορμήσεις, διαπιστώνεις πως .....Απόγευμα Παρασκευής....χειμώνιασε....

Κάποιος μας δουλεύει....

1.6.11

Εθνικό Φασκελόμετρο!

Φασκελώστε λέμε!!

Πατήστε εδώ και δώστε τους να καταλάβουν!

Αν δεν ξέρετε, δείτε πώς γίνεται: